¡11 de septembre!
Jornada de trist recòrd,
cap-vespre de nòstra glòria
que endolares els fulls d'òr
de la nòstra patria història.
Jornada de trist recòrd,
¡qui no't plany y qui no't plòra!
¡qui no plany la teva mòrt
esdevinguda en mal hòra!
El pòble vessant de dòl,
còm castell que'l vent atèrra,
vegé devallar el sòl
a la ponentina sèrra.
Sòl de nòstres llivertats,
perquè te'n vas a la pòsta?
perquè tos bells raigs daurats
apartas del pla a la còsta?
Al cel de les nòstres llars
no tornarás a lluirhi,
tornant a l'au sos cantors
y ses aromes al lliri?
Si no tornes a llevant,
esplendent y ple de glòria,
morirèm ab tu; anyorant
tes clarors y ta memòria.
Esteve Camprubí
Navarcles, septembre de 1907.
